حدیث آنلاین

حدیث 30 باب الایمان، صحیح بخاری

متن عربی حدیث

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، قَالَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ وَاصِلٍ الأَحْدَبِ، عَنِ الْمَعْرُورِ، قَالَ لَقِيتُ أَبَا ذَرٍّ بِالرَّبَذَةِ، وَعَلَيْهِ حُلَّةٌ، وَعَلَى غُلاَمِهِ حُلَّةٌ، فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ إِنِّي سَابَبْتُ رَجُلاً، فَعَيَّرْتُهُ بِأُمِّهِ، فَقَالَ لِيَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏ "‏ يَا أَبَا ذَرٍّ أَعَيَّرْتَهُ بِأُمِّهِ إِنَّكَ امْرُؤٌ فِيكَ جَاهِلِيَّةٌ، إِخْوَانُكُمْ خَوَلُكُمْ، جَعَلَهُمُ اللَّهُ تَحْتَ أَيْدِيكُمْ، فَمَنْ كَانَ أَخُوهُ تَحْتَ يَدِهِ فَلْيُطْعِمْهُ مِمَّا يَأْكُلُ، وَلْيُلْبِسْهُ مِمَّا يَلْبَسُ، وَلاَ تُكَلِّفُوهُمْ مَا يَغْلِبُهُمْ، فَإِنْ كَلَّفْتُمُوهُمْ فَأَعِينُوهُمْ ‏"‏‏.‏

ترجمه فارسی

المعرور می‌گوید: ابوذر رضی الله عنه را در منطقه ربذه ملاقات کردم، در حالی که ایشان و خدمتکارش هر دو یک لباس یکسان (حُلّه) پوشیده بودند. من در این باره از ایشان سؤال کردم. او در پاسخ گفت: «من با مردی درشتی کردم و او را به خاطر مادرش سرزنش نمودم. پس پیامبر صلی الله علیه وسلم به من فرمودند: "ای ابوذر! آیا او را به خاطر مادرش سرزنش کردی؟ به راستی که در تو (هنوز) خصلتی از (دوران) جاهلیت باقی مانده است. اینان (خدمتکاران) برادران شما و امانت‌های شما هستند که الله جل جلاله آنان را زیردست شما قرار داده است. پس هر کس که برادرش زیردست اوست، باید از آنچه خود می‌خورد به او بخوراند و از آنچه خود می‌پوشد به او بپوشاند. و به آنان کاری که فراتر از توانشان است واگذار نکنید و اگر چنین کردید، پس خودتان (در انجام آن کار) یاری‌شان دهید."»

شرح کوتاه

این حدیث، یک منشور کامل و بی‌نظیر در مورد حقوق انسانی و عدالت اجتماعی است که توسط صحابی بزرگوار، ابوذر غفاری رضی الله عنه، روایت و در عمل پیاده شده است.

صحنه اول: یک رفتار شگفت‌انگیز: راوی حدیث (معرور) با صحنه‌ای روبرو می‌شود که در آن زمان بسیار عجیب بود. او می‌بیند که ابوذر رضی الله عنه، صحابی بزرگ پیامبر، و خدمتکارش لباس‌هایی کاملاً یکسان و هم‌قیمت پوشیده‌اند. این رفتار، نمادی از برابری مطلق بود و کنجکاوی راوی را برانگیخت.
ریشه رفتار: یک درس فراموش‌نشدنی: ابوذر رضی الله عنه با صداقت کامل، ماجرایی را تعریف می‌کند که باعث این تحول در رفتار او شده است. ایشان تعریف می‌کند که روزی در حالت خشم، به شخصی (که در روایات دیگر گفته شده بلال حبشی رضی الله عنه بوده است) توهین کرده و او را با اشاره به مادرش تحقیر نموده است. این نوع تحقیر که به نسب و نژاد فرد اشاره دارد، از اخلاق زشت دوران جاهلیت (دوران قبل از اسلام) بود.
واکنش قاطع پیامبر (ص): رسول الله صلی الله علیه وسلم به شدت ابوذر رضی الله عنه را توبیخ می‌کنند و می‌فرمایند: "إِنَّكَ امْرُؤٌ فِيكَ جَاهِلِيَّةٌ" یعنی «در تو هنوز رگه‌هایی از اخلاق جاهلی وجود دارد». این جمله تکان‌دهنده نشان می‌دهد که اسلام تا چه حد با برتری‌جویی‌های نژادی، قومی و طبقاتی مخالف است و آن را نشانه‌ای از جهل و عقب‌ماندگی می‌داند.
منشور حقوق زیردستان: پیامبر صلی الله علیه وسلم تنها به توبیخ بسنده نمی‌کنند، بلکه یک قانون اساسی و جامع برای رفتار با زیردستان (کارگران، خدمتکاران و...) بیان می‌فرمایند:
آنان برادران شما هستند: اولین و مهم‌ترین اصل. اسلام نگاه برده‌داری و ارباب و رعیتی را به نگاه برادری تغییر می‌دهد.
برابری در خوراک و پوشاک: معیار زندگی زیردست باید با معیار زندگی کارفرما یکی باشد.
عدم تحمیل کارهای سخت: نباید کاری را به کسی سپرد که از توان جسمی و روحی او خارج است.
همکاری در کارهای دشوار: اگر کار سختی به آنان سپرده شد، کارفرما موظف است به او کمک کند. این اوج انسانیت و فروتنی است.

پیام و نتیجه حدیث

نفی کامل برتری‌جویی: اسلام هرگونه تبعیض و تحقیر بر اساس نژاد، رنگ پوست، قومیت و طبقه اجتماعی را به شدت محکوم کرده و آن را از بقایای دوران تاریک جاهلیت می‌داند.
کرامت ذاتی انسان: این حدیث به همه انسان‌ها، فارغ از موقعیت شغلی و اجتماعی‌شان، کرامت و احترام می‌بخشد و رابطه کارفرما و کارگر را بر اساس "برادری" تعریف می‌کند.
عدالت اجتماعی در عمل: اسلام تنها به شعار بسنده نکرده و قوانین عملی و روشنی برای تأمین عدالت در روابط اجتماعی، از جمله تساوی در خوراک، پوشاک و تقسیم عادلانه کار، وضع نموده است.
تأثیر عمیق تربیت نبوی: رفتار عملی ابوذر رضی الله عنه (پوشیدن لباس یکسان با خدمتکارش) نشان می‌دهد که چگونه یک تذکر از جانب پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌تواند شخصیت یک فرد را متحول کرده و او را به الگویی برای عدالت‌خواهی تبدیل کند.
صداقت و شجاعت در پذیرش اشتباه: ابوذر رضی الله عنه با شجاعت اشتباه گذشته خود را بازگو می‌کند تا دیگران از آن درس بگیرند. این خود یک فضیلت اخلاقی بزرگ است.

منبع: کتاب صحیح بخاری ، باب الایمان , حدیث شماره 23

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *